Himalaya Enfield Challenge 2008

Reisdag : -1- -2- -3- -4- -5- -6- -7- -8- -9- -10- -11- -12- -13- -14- -15- -16- -17- -18- -19- -20-
Datum : 080915

07:30
Weer slecht geslapen. Uiteindelijk wel in slaap gevallen met oordoppen in.
We zijn in de ochtend weer gewekt met een warme kop thee en een waskom met water.

13:40
Eindelijk pauze en lunch. Er is ondertussen genoeg gebeurd.
We zijn de Changla pas overgegaan die op 17800ft (5,24km) hoog is.
Het weer zat niet mee, veel wind sneeuw en hagel. Toen we eindelijk boven waren hadden we allen koude vingers. Na de fotosessie gingen we snel een heet bakkie thee halen en warm worden.

Na wat op temperatuur gekomen te zijn, moesten we dus ook weer verder en dus de berg over, weer naar beneden. Naar beneden was ook weer een "pretje", in de hagel en harde wind over een bumpy road.

Nog geen 5 minuten nadat we vertrokken waren, vond ik de motor zeer vreemd reageren, vooral in de bochten, een zwabberend gevoel. Ik dacht dat ik dus
een lekke achterband had.
Geert, die achter me reed, kon ook niets verdachts zien. Ik had geen lekke achterband en ben ik dus maar verder gaan rijden.
Nog geen twee minuten later, moest ik mijn achterrem gebruiken om de snelheid uit de afdaling te halen, blokkeerde mijn acherwiel volledig, en schoof ik met redelijke snelheid richting de afgrond. Al slippend kwam ik gelukkig snel tot stilstand.
Daar stond ik dan, op 5200 meter hoog in de koude wind en hagel, met een motor waarvan de achteras uit de motor getrild was.
Ik kon mijn ogen niet geloven wat ik daar zag en wat ik net had meegemaakt, en ik moest er smakelijk om lachen.

Gelukkig was de bezemwagen redelijk dichtbij, ze hadden het eea op afstand kunnen volgen. De mannen gingen gelijk aan de slag, en na 30 minuten kon ik weer mijn weg vervolgen.

16:30
We zijn terug van het bezoek aan het meer.
De weg er naar toe, 34 km lang, was op zich al bijzonder. We gingen een aantal valleien door op asfalt, wat dus behoorlijk comfortabel was om te rijden.
Op een aantal plekken na, waar de motor/cross kunsten toegepast moesten worden. Iedereen was geslaagd.
Bij de 1ste stop bij het meer had Danielle helaas haar motor laten vallen waardoor de koppelingshendel afgebroken was.

Het meer, Lake Pangong, was dusdanig bijzonder, dat het de nodige history heeft.
Een van de verhalen is dat daar een onderzeeboot in getest is geweest door China.
Het meer is 130km lang en 5km breed en ligt op 4420 meter hoog, waarvan 30% van India is en 70% van China.

Een van de redenen waarom er zoveel militairen in deze regio zijn, is vanwege de landgrenzen met Pakistan en China. Met beide landen schijnt India geen vriendjes te zijn.

De weg terug van het meer ging als een speer. De roadcaptain, Koen, was goed bij te houden, maar hield wel het gas erop. Terug in het dorpje Tangste was er een hotel geregeld. Het ziet er allemaal prima uit.

17:15
Iedereen is binnen en aan de thee. En bij de thee komen er allerlei verhalen los. Na mijn "verlies-achterwiel-actie" was Danielle weer aan de beurt met electrische problemen. Daarna had Geert geen benzine meer en kreeg van Danny een halve liter benzine om verder te kunnen rijden. Daarna kwam Nano ( hulpje monteur ) met de fiets van Danielle, die inmiddels gerepareerd was, en reed Geert voorop zodat hij in de gaten gehouden kon worden, mocht ie weer geen benzine hebben.
Daarna de fiets van Danny, die deed "Boob, boob, bob, bb.." en daarna niets meer. Hij heeft zijn fiets geruild met die van Danielle en moest Nano dus met de kapotte fiets van Danny. Nano werd later met de auto opgehaald met de fiets achterin de laadbak.

Bij aankomst van de auto werd de fiets gelijk uitgeladen en gerepareerd. Het bleek iets met de kleppendeksel en/of kleppen te zijn.

Menu