Himalaya Enfield Challenge 2008
Reisdag : -1- -2- -3- -4- -5- -6- -7- -8- -9- -10- -11- -12- -13- -14- -15- -16- -17- -18- -19- -20-
Datum : 080918

07:30
De laatste dag op de motor. We gaan met zijn vieren (Danielle, Danny, Geert en ik) nog een klooster bezoeken. De rest gaat relaxen in Leh.
Vandaag is ook Danny zijn verjaardag, en is hij 38 jaar geworden. Net een dag later dan de hoogste top die we bezocht hebben. Dat was wel jammer.
We hebben zijn stoel versierd met ballonnen en voor hem gezongen. Zelfs de bediening deed mee.

11:30
We hebben een school bezocht waar Tibetaanse kinderen (vluchtelingen) opgevangen worden en een opleiding krijgen.
Ze krijgen daar les tot en met de 10e klas, en hebben een dak boven hun hoofd. Voor 1400 rs/maand kun je 1 kind supporten. Dat is ongeveer eur 200,- per jaar.

We rijden langs de Indus rivier naar Like / Alchi.

12:55
Aangekomen bij het klooster, nu nog wachten op de gids. Onderweg hebben op lege wegen gereden, niets of niemand te bekennen. Af en toe echt het gevoel gehad dat je daar dan "alleen" rijdt.

13:25
We hebben gelunched. We moeten nog een uur wachten totdat het klooster open gaat. Ook de mensen hier hebben een lunch tijd.

Danny en Danielle zijn ondertussen aan het shoppen voor het thuisfront.

19:30
We zijn allen in de eetzaal de verjaardag van Danny aan het vieren. Danielle heeft voor de gelegenheid haar nieuwe pak aan die ze hier heeft laten maken.

Op de terugweg gingen we als de brandweer. Op één bepaald punt, waar aan de weg gewerkt werd, moesten we stoppen en mochten we niet verder rijden.
Er werd namelijk een tweetal rotsen opgeblazen door de wegwerkers, wat best imposant was.
De luchtdruk was goed te voelen door de explosies. en de weg lag daarna ook bezaaid met de restanten van de explosie. Zeer imposant was dat!

Bij aankomst in het hotel bleek er zeer veel commotie te zijn.
Een VIP monnink kwam op bezoek en hield audientie voor de lokale bevolking en waardigheids bekleders.
Het was een hele gebeurtenis met veel vertoon. De monnink in kwestie bleek de 22 jarige H.H. 17th Gwylang Karmapa te zijn.
Hiervan heb ik nog de nodige foto's genomen, en op verzoek van Amit naar hem opgestuurd.

19:45
Het complete team kwam nog langs om een drankje te nemen. Er werden verhalen verteld en addressen uitgewisseld. Alles was zeer gezellig.
Rond 8 uur hadden Eddie en Wim de t-shirts gehaald die we op maat hebben laten maken, als afscheid souvenier voor ons zelf.
Danny kreeg nog een verjaardagstaart voorgeschoteld, en voor allen nog een lekker biertje of borrel. De verhalen werden wel wat groter, maar het bleef wel harstikke leuk en gezellig.
Het afscheid van het team was intens en gemeend. Danielle moest zelfs een traantje laten.

De volgende wakeup call is om 04:00 uur, om daarna om 05:00 naar het vliegveld gebracht te worden.


22:45
Naar bed gegaan.













Wat wij er van vonden => __"India laat je nooit meer los"__
© 2008 Mike Beijerbacht