Himalaya Enfield Challenge 2008

Reisdag : -1- -2- -3- -4- -5- -6- -7- -8- -9- -10- -11- -12- -13- -14- -15- -16- -17- -18- -19- -20-
Datum : 080907

10:50
Na heerlijk geslapen te hebben, kregen we een ontbijt bestaande uit een toast en een eigen gemaakte jam en honing. Zeer smakelijk dus.
De eigenaar blijkt een dochter te hebben die in Nederland woont, waardoor we genoeg met elkaar te praten hadden. Dat was heel leuk.

Na het vertrek was het weer naar beneden rijden, door dorpjes en gehuchtjes.
Na een uur rijden namen we een pauze en bleek dat Eddie gevallen was met de motor.
Maar omdat hij als laaste reed had niemand wat in de gaten totdat we gestopt waren.
Hij bleek bij de val de motor op zijn rechter been/enkel gehad te hebben waardoor hij hem er niet vanaf kreeg. Het was gewoon te zwaar om er beweging in te krijgen.
Gelukkig liep er iemand rond daar (in the middle of nowhare) die hem overeind kon helpen. Hij had er niets aan overgehouden.

Op een moment moesten we door een tunnel van 4,5 km lang, waar geen verlichting in aanwezig was. Dus verplicht de zonnebril af, en de verlichting van de motor aan.
De monteurs hadden gisteren van elke motor de verlichting gecontroleerd of gerepareerd.
Ondanks dat we met 70km/h door de tunnel reden, werden we ruimschoots door de vrachtwagens en bussen ingehaald. Ze rijden daar echt als gekken. Een collone inhalen, en gewoon op de andere weghelft rijden, waarbij ze zelf soms geen of slechte verlichting hadden.

Na de tunnel hebben we een stuk snelweg gereden, en heb ik de Enfield tegen de 100km/h gehad. Ik had dat niet verwacht, maar hij rijdt echt als een diesel. Hij stopt gewoon niet!

12:25
Voorbij het stadje Kullu. Lunch tijd.
Kullu is een echt druk stadje. De motor van Danielle viel een paar maal stil, maar ze kreeg hem toch weer aan de gang.

De indiers trekken zich nergens van aan. In een heel heel smal straatje stopte een bus, en mensen stapten in en stapten uit. Er was 1 man die uitstapte terwijl hij met een mobiel aan het bellen was. De mobiel bleek van iemand in de bus te zijn, want die hing half buitenboord om zijn mobiel te vragen. Maar de man bleef bellen en trok zich nergens van aan. Het gevolg was dat de hele straat dus stil stond vanwege deze ene man. Met zijn allen hebben we dus de claxon bediend, te samen met de andere weggebruikers. Hij trok zich er nog steeds niets van aan. Todat een politie man hem maande om voort te maken, waarop hij ophing, de mobiel terug gaf, en de stoet eindelijk in beweging kwam.
ppppppfffffff..... wat een wereld...

Overigens, dit straatje was de enige plek na Delhi, waar we een stoplicht zijn tegengekomen op onze rit.

15:30
We zijn aangekomen bij het hotel in Manali.
Ik heb gelijk mijn laarzen laten poetsen voor 50 ruppi ( 80 eurocent ).
Onderweg had Danny nog pech gehad met zijn motor, waarbij de koppakking losgelaten had de kleppendeksel. Dat werd ter plekke gerepareerd. ( achteraf bleek zelfs een bout weg te zijn, en een andere los te zijn )
Danny ging verder op de motor van Danielle, en Danielle ging achterop. Ze heeft toen wel wat kunnen filmen tijdens het rijden.

Bij het hotel hebben we snel omgekleed, en zijn we de stad ingegaan. Maar eerst zijn we naar de tempel geweest. Ook daar hebben we een rode stip gehaald en wat ruppi's gedoneerd. In de stad hebben we de hoofdstraat bezocht en veel rondgekeken. We wilde gelijk wat bellen en internetten, maar de stroom was uitgevallen. Tijdens het winkelen was dat dus behelpen met zaklantaarns. Maar de Indiers zijn niet voor 1 gat te vangen.
Uiteindelijk kwam de electra aan het einde van de middag weer beschikbaar, wat je gelijk terugzag in de bedrijvigheid. Ik heb nog een e-mailtje kunnen maken en wat foto's toegevoegd, wat me uiteindelijk voor de 30 minuten maar 10 ruppi's kostte. Geen geld lijkt me.

Terug naar het hotel hebben we de tuktuk genomen, een brommertje met drie wielen, overdekt.
Het leek wel een kartwedstrijd, 3 tuktuk's die probeerde zo snel mogelijk te rijden.
In het donker, stijl omhoog en met een klein peertje als verlichten, het was wel lachen.

In de avond gegeten en nagetafeld, en om 22:15 naar bed gegaan om de volgende ochtend nog vroeg op te kunnen staan.

Menu